Geoturystyka

÷Europa, Ukraina, Półwysep Krymski

W dniach 15 - 29.09.04 studenci czwartego roku specjalności Geoturystyka, kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, przebywali na obozie naukowym na Krymie. W ciągu 14 dni pobytu, pod opieką prof. Politechniki Śląskiej dr hab. inż. Marka Pozzi i mgr inż. Borysa Borówki, realizowali, przygotowany przez siebie, program, obejmujący najważniejsze atrakcje południowej części półwyspu, zarówno w ujęciu przyrodniczym - geologicznym, krajobrazowym, jak i historyczno-kulturowym.

 Bazą wypadową codziennych wycieczek była malownicza Jałta, jeden z najpopularniejszych kurortów Ukrainy i Rosji. Miejscowość ta, usytuowana nad samym Morzem Czarnym u podnóża Gór Krymskich, znana jest między innymi z konferencji jałtańskiej, przeprowadzonej w "Pałacu Liwadyjskim", nieopodal którego mieścił się nasz niewielki pensjonat. Napięty program zwiedzania, w trakcie którego studenci ćwiczyli niełatwą sztukę pilotażu i weryfikowali dane zaczerpnięte z przewodników z rzeczywistością, nie pozwolił na odrobinę nudy.

Pierwszy dzień poświęcono na zwiedzanie atrakcji w pobliżu Jałty. W Ałupce zwiedziliśmy m.in. pałac hrabiego Woroncowa wraz z ogrodami. W Simezie - ciekawe formy skalne: "Koszka", "Diwa" i "Monach", zbudowane, podobnie jak cały masyw wypiętrzony w trakcie orogenezy alpejskiej, z szarych wapieni skalistych, a także kilometrowej długości "Czarcie Schody" (wychodnie skalne przypominające schody), znajdujące się w pobliżu wsi Bieriegowoje. Kolejne dni upłynęły na zwiedzaniu zachodniej części półwyspu. W Bakczysaraju zwiedziliśmy perłę architektoniczną tej części Krymu, czyli kompleks pałacowy chanów krymskich z Wielkim Meczetem "Chan-Dżami", a także najlepiej zachowane skalne miasto na Krymie - "Czufut-Kale", imponujące pomysłowością i inwencją wykorzystania przez człowieka walorów przyrody nieożywionej, czego przykładem jest również znajdujący się w pobliżu, wykuty częściowo w skale "Uspieński Monastyr" - prawosławny klasztor, zbudowany ok. IX w. Niedaleko Sewastopola, godnym obejrzenia miejscem jest malownicza zatoka w Bałakławie, w jej otoczeniu, na wzniesieniach widoczne są ruiny twierdzy genueńskiej z XV w., jednak najciekawszym, naszym zdaniem, miejscem jest wykuty w skale kanał, łączący zatokę z otwartym morzem, będący kiedyś bazą łodzi podwodnych floty czarnomorskiej, obecnie przystosowywany do zwiedzania. W Sewastopolu zwiedziliśmy ruiny starożytnego miasta "Chersonez", będącego dziedzictwem kulturowym Greków i Rzymian, a także jeden z kompleksów "Muzeum Bohaterskiej Obrony i Wyzwolenia Sewastopola", jakim jest Panorama "Obrona Sewastopola".

Na NW od Jałty, po drugiej stronie masywu Gór Krymskich znajduje się "Wielki Kanion", w którym na uwagę zasługują przepięknie wyrzeźbione przez wodę kotły eworsyjne. W drodze powrotnej do Jałty, przecinając krętymi drogami masyw górski, z wierzchołka najpopularniejszego krymskiego szczytu - "Aj-Petri" podziwialiśmy piękne nadmorskie widoki. We wschodniej części półwyspu, największe nasze zainteresowanie wzbudził "Kara-Dag", czyli rezerwat geologiczno-przyrodniczy, któremu z pewnością należałoby poświęcić o wiele więcej uwagi. Na jego terenie, w przepiękne krajobrazy tej części masywu Gór Krymskich, z mnóstwem rzadkich okazów flory i fauny, wkomponowane są osobliwości geologiczne w postaci chociażby masywów magmowych wywołujących anomalie magnetyczne, "róży bazaltowej", oraz dajek (intruzji), których przykładem są słynne "Złote Wrota". W tej części półwyspu godna polecenia jest także oddalona o kilkanaście kilometrów od rezerwatu, dobrze zachowana genueńska twierdza w Sudaku.

Najbardziej wyczerpującym zajęciem, którego podjęliśmy się pod koniec pobytu, było dla nas zdobycie trzeciego, co do wielkości szczytu "Eklizi-Burun" (1527 m n.p.m.) w masywie "Czatyr-Dach". W obrębie tego masywu znajdują się liczne krasowe jaskinie, toteż nie omieszkaliśmy zwiedzić "Jaskini Marmurowej", odkrytej dopiero w 1987 r. Jaskinia ta swoją nazwę zawdzięcza skałom wapiennym barwą przypominającym marmur, bogata w różnorodne formy naciekowe - stalaktyty, stalagmity i stalagnaty stanowi ciekawą atrakcję turystyczną.

Pobyt na półwyspie krymskim upłynął bardzo szybko, ciepła słoneczna pogoda sprzyjała zwiedzaniu, jak również kąpielom słonecznym. Należy wspomnieć, że bardzo napięty program zwiedzania wymagał wynajęcia mikrobusu, bez którego, jak się później okazało nie dałoby się w całości zrealizować planu. Do kraju wróciliśmy, zwiedzając po drodze przepiękną Odessę i ruiny twierdzy akermańskiej, z lekką dozą nostalgii i nadzieją, że jeszcze kiedyś wrócimy do tego pięknego zakątka.