Geoturystyka

÷USA, Wielki Kanion

 Latem 1998 odwiedziliśmy Stany Zjednoczone. Janka Bartula, Joanna Korzeniak, Alicja Plewa, Grzegorz Stankiewicz i ja. Przejechaliśmy ponad 15.000 km, zwiedzając po drodze dziewiętnaście parków narodowych. Najbardziej znane z nich to: Death Valey, Mesa Verde, Rocky Mountains, Yellowstone i Yosemite. Głównym celem wyprawy był jednak Wielki Kanion rzeki Kolorado. Tam przekonaliśmy się, że wbrew powszechnemu przekonaniu nawet podczas wakacyjnych upałów można bezpiecznie i przyjemnie zejść na dno Kanionu.

Park Narodowy Grand Canyon znajduje się w Arizonie, na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych. Swoim zasięgiem Park ten obejmuje zarówno sam Wielki Kanion, jak i rozległe obszary wzdłuż obu krawędzi. Dostępniejsza, lepiej zagospodarowana turystycznie i częściej odwiedzana jest krawędź południowa. Do Parku najłatwiej dotrzeć samochodem. Stolica Arizony - Phoenix - oddalona jest od południowej krawędzi Wielkiego Kanionu o 220 mil (354 km). Dystans ten można bez trudu pokonać w cztery godziny. Warto wybrać autostradę nr 17 do Flagstaff, a stamtąd drogi lokalne nr 180 i 64. Niezmotoryzowani turyści mogą zdecydować się na samolot, autobus lub pociąg. Najbliższe lotnisko znajduje się w miejscowości Tusayan - tuż poza granicami Parku. Połączenie autobusowe Grand Canyon Village z Flagstaff i Williams oferują: Nava - Hopi Tours (1-800-892-8687) oraz South Rim Travel (1-800-755-3927), a sieć Greyhound Bus Lines pozwala dotrzeć do Flagstaff i Williams z większości dużych amerykańskich miast. Miejscowość Williams łączy też z Parkiem linia kolejowa Grand Canyon Railway (1-800-843-87246).
Bilet wstępu do Parku kosztuje 10 USD. Opłata uiszczana jest za samochód, niezależnie od ilości pasażerów. Bilet zachowuje ważność przez siedem dni. W cenę biletu wliczona jest mapa Parku oraz broszura, zawierająca wiele bieżących informacji. Planującym zejście w głąb Wielkiego Kanionu warto polecić nocleg na polu namiotowym Mather Campground w Grand Canyon Village, tuż obok południowej krawędzi Wielkiego Kanionu. Miejsce na tym kempingu kosztuje 15 USD (od samochodu). Nocleg warto zarezerwować telefonicznie (1-800-365-2267 lub (619) 452-0150) z odpowiednim wyprzedzeniem. W pobliżu Mather Campground znajduje się sklep, poczta, bank, stacja benzynowa, punkt informacji turystycznej, a także prysznice i pralnia.
Zwiedzanie Grand Canyon National Park warto rozpocząć od... kina sieci IMAX. Tam, na panoramicznym ekranie zobaczyć można fascynujący film o Wielkim Kanionie. Godnym rekomendacji jest także przelot samolotem ponad Kanionem i okolicą. Jednak przyjemność ta kosztuje przynajmniej 80 USD.
Pracownicy Grand Canyon National Park ostrzegają przed schodzeniem w głąb Kanionu podczas najgorętszych miesięcy lata. I nie są to tylko czcze pogróżki! Latem, w głębi Kanionu temperatura w cieniu regularnie osiąga 48 0 C. Równocześnie warto pamiętać, że różnica poziomów pomiędzy krawędzią i dnem przekracza milę (1600 m). Te nieznośne upały w połączeniu z niebagatelną deniwelacją mogą być naprawdę niebezpieczne. Podczas wakacji w Grand Canyon National Park codziennie odnotowuje się kilkanaście przypadków udaru cieplnego. Koszt najpoważniejszych akcji ratunkowych, w których uczestniczy śmigłowiec, został oszacowany na 2000 USD. A płaci poszkodowany.

Jednak właściwe zaplanowanie wycieczki pozwoli ograniczyć ryzyko do minimum. Co więcej, ten krótki trekking może naprawdę być przyjemny, a wrażenia wspaniałe!
Wystarczy wcześnie rano wyruszyć w głąb Kanionu. Do zejścia zaś warto wybrać stosunkowo stromą, lecz najkrótszą ścieżkę South Kaibab Trail. Szlak ten rozpoczyna się w pobliżu Yaki Point. Nie ma tam parkingu, na którym można pozostawić samochód, najlepiej więc skorzystać z bezpłatnej - "czarnej" - linii autobusowej, łączącej Yaki Point z Grand Canyon Village. Pierwszy wóz pojawia się na trasie już godzinę przed wschodem słońca. Następne odjeżdżają co 30 minut. Najbliższy kempingu przystanek "czarnej" linii znajduje się przed Yavapai Lodge, kilkaset metrów od Mather Campground. Ścieżka South Kaibab Trail ma 11.5 km długości. Kończy się przy Bright Angel Campground, w pobliżu schroniska Phantom Range. Na przejście South Kaibab Trail przeznaczyć warto trzy ? cztery godziny. Żadne trudności techniczne na szlaku tym nie występują, jednak cienia jest tam niewiele, a wody pitnej nie ma po drodze w ogóle. Do schroniska Phantom Range trzeba dotrzeć przed godz. 10.00. Tam, klimatyzowane wnętrze pozwoli komfortowo przetrwać apogeum letniego upału. W Phantom Range można bezpłatnie zaopatrzyć się w wodę. Jest też bufet i sklepik. W Phantom Range można także przenocować, lecz miejsca trzeba rezerwować telefonicznie (303 297-2757) z odpowiednim wyprzedzeniem. Również nocleg na polu namiotowym Bright Angel Campground wymaga wcześniejszej rezerwacji. W ciągu dnia, pomimo temperatury, warto zdecydować się na krótki spacer dnem Wielkiego Kanionu. Zaskoczy nas tam bujna, soczyście zielona roślinność. W drogę powrotną nie należy jednak wyruszać wcześniej niż o godz. 16.00. Godna rekomendacji dla powracających jest ścieżka Bright Angel Trail. Wprawdzie dłuższa od South Kaibab lecz łagodniejsza, bardziej cienista i nie pozbawiona źródeł wody pitnej. Bright Angel Trail zaczyna się przy Bright Angel Campground. Szlak ten ma 15.5 km długości. Na powrót tą drogą przewidzieć trzeba sześć - osiem godzin. Zatem warto pamiętać o latarkach. Szlak kończy się w pobliżu Kolb Studio, skąd łatwo na piechotę wrócić do Mather Campground.

Aby jednak naprawdę miło i bezpiecznie zejść na dno Wielkiego Kanionu i wrócić stamtąd tego samego dnia, nie wolno zapomnieć o kilku podstawowych "przykazaniach" obowiązujących latem w Grand Canyon National Park:
- kończcie wycieczki przed godz. 10.00 i nie rozpoczynajcie ich wcześniej niż o godz. 16.00;
- pijcie i jedzcie regularnie podczas wycieczki, zawsze miejcie ze sobą odpowiedni zapas wody i pożywienia, dbajcie o właściwe stężenie elektrolitów w organizmie;
- kontrolujcie czas, przeznaczcie jedną trzecią część czasu, którym dysponujecie na drogę w dół, a dwie trzecie na powrót;
- nie próbujcie w jeden dzień zejść na dno Wielkiego Kanionu i stamtąd wrócić.
Jeżeli wszak ktoś, podobnie jak my, zdecyduje się złamać czwarte "przykazanie", to warto by z tym większym respektem traktował pierwsze trzy. Stawka może być poważna.

Wszystkie podane poniżej informacje praktyczne pochodzą z roku 1998